Το ποίημα του Χασίς —ή “Η ΑΙΣΘΗΣΗ ΤΟΥ ΑΠΟΛΥΤΟΥ” Απόσπασμα 1851, εγράφη σε ηλικία 30!

↑ Miroir Arabèsque

Αυτοί που συνηθίζουν να αυτοπαρατηρώνται και να διατηρούν τις αναμνήσεις των εντυπώσεων τους, αυτοί που γνωρίζουν όπως ο Χόφμαν ▪ να συνθέτουν το πνευματικό τους βαρόμετρο, θα έχουν προσέξει οπωσδήποτε στο παρατηρητήριο των σκέψεων τους τις ωραίες εποχές, τις όμορφες μέρες, τα συναρπαστικά λεπτά. Υπάρχουν μέρες που ο άνθρωπος ξυπνάει με ένα νεανικό και στιβαρό πνεύμα, τα βλέφαρα του μόλις ο ύπνος που τα σφάλιζε τα εγκαταλείψει, ανοίγουν σ' ένα εξωτερικό κόσμο δυναμικά παρόντα, με μια αδιαμφισβήτητη σαφήνεια κι έναν χρωματικό πλούτο θαυμαστό.

Ο ηθικός κόσμος ανοίγει τις απέραντες προοπτικές του γεμάτος νέες χάρες. Ο ευνοημένος μ' αυτή τη μακαριότητα, δυστυχώς σπάνια και περαστική, άνθρωπος, αισθάνεται συγχρόνως πιο καλλιτέχνης και πιο ακριβοδίκαιος, πιο ευγενής με μια λέξη. Μα αυτό που είναι περισσότερο αξιοσημείωτο σ' αυτή την εξαιρετική κατάσταση του πνεύματος και των αισθήσεων που μπορώ χωρίς υπερβολή να το ονομάσω "παραδεισιακό" αν το συγκρίνω με το βαρύ σκοτάδι που σκεπάζει την κοινή καθημερινή εμπειρία, είναι πως αυτή η κατάσταση δεν δημιουργείται από ουδεμία αιτία ορατή και εύκολη να εντοπίσεις.

Ch. Baudelaire 1821 - 1867 /46

Είναι το αποτέλεσμα μιας υγιεινής ζωής και διατροφής ενός φρόνιμου ανθρώπου; Αυτή είναι η πρώτη εξήγηση που υιοθετεί ο νους είμαστε όμως υποχρεωμένοι να αναγνωρίσουμε πως η μαγεία αυτή, αυτό το είδος του θαύματος δημιουργείται σαν να ήταν το αποτέλεσμα μιας έξωθεν αόρατης δύναμης σε μια στιγμή που ο άνθρωπος έχει υπερβεί τις φυσικές του αντοχές.

Να πούμε πως είναι μια ανταμοιβή μιας προσευχής, ισχυρών πνευματικών δυνάμεων;

Είναι βέβαιο πως μια συνεχής επίταση της επιθυμίας, μια ένταση των πνευματικών δυνάμεων προς το ανώτερο, είναι το πιο ευνοϊκό περιβάλλον για να εκκολαφθεί αυτή η τόσο εξαιρετικά ισχυρή και δοξαστική πνευματική ηθική αλλά κάτω από ποιο παράλογο νόμο αυτή εκδηλώνεται —ενίοτε μετά από ένοχες φανταστικές περιπλανήσεις, μετά από μια σοφιστική κατάχρηση του δικαίου στο βαθμό που να θεωρείται μια απλή γυμναστική για τις ρητορικές δεινότητες;

Έτσι λοιπόν προτιμώ να θεωρώ αυτές τις εξαιρετικές περιστάσεις του πνεύματος σαν μια αληθινή θεία χάρη, σαν έναν μαγικό καθρέφτη που καλείται ο άνθρωπος να αντικατροπτίσει έναν όμορφο εαυτό, έναν εαυτό που θα μπορούσε να είναι - ένα είδος αγγελικής εξύψωσης, μια ενθύμηση της αισθητικής των πάντων αρμονίας.

Επίσης, ένα ορισμένο πνευματικό ρεύμα που αντιπροσωπεύεται στην Αγγλία και την Αμερική θεωρεί υπερφυσικά φαινόμενα όπως φαντάσματα, επανεμφανίσεις, κλπ., σαν εκδηλώσεις μιας θείας βούλησης, ικανής να ξυπνήσει στον άνθρωπο την πραγματικότητα των αόρατων φαινομένων.