Είναι καλοκαίρι, ο ήχος των τριζονιών απ' τ' ανοιχτό παράθυρο. Η σιωπή των δικαίων μόνο ακούγεται εκείνων που χάθηκαν σε τόσες απροσδόκητες καταστροφές. Έτσι ακούγονταν και στο Πήλιο τότε που γύρισε το φύλλο της μοίρας κι αυτό έγινε γνωστό σε όλους και σε μένα που πονώ αλλά υπομένω —γιατί ό,τι και να γίνει, απέναντι πάντα θα βρίσκεται του χρόνου η βιαστική μηχανή.

Παραπέμπει στη φρίκη του πολέμου, στο ακατανόητο των τόσων σκοτωμών. Και στην Ελλάδα που αντιστέκεται στη βία του, με τους νεκρούς ενός αγώνα που έμελλε να αποβεί ανώφελος.

Σημείωση 1: Τριζόνια αλλιώς Γρύλλοι
Σημείωση 2: Γράφτηκε τον Γενάρη 1942, στην τοποθεσία Πρετώρια, Κρήτης