τις πρώτες αναστατώσεις στην ώς τα έξι του χρόνια, ήρεμη ζωή του, τις έφεραν ο πρόωρος γάμος της μητέρας του - μόλις δυο χρόνια μετά το θάνατο του πατέρα του (1826) με τον στρατηγό Ιάκωβο Ωπίκ (1828) όταν ο Κάρολος ήταν έξι ετών, καθ' όσον η οικογένεια λόγω της μετάθεσης του πατριού του στη Λυών, τέσσερα χρόνια αργότερα, μετακομίζει εκεί (1832).

Jeanne Duval

Στη Λυών αναπτύσσει αργότερα το αίσθημα για τη Λογοτεχνία, απ' το οποίο διακατέχεται καθώς κι έναν έντονο δανδισμό - κάτι που δεν εναρμονίζεται με την αυστηρότητα του στρατηγού κι έτσι τον στέλνουν σ το κολλέγιο Louis - le-Grand, ως εσωτερικό μαθητή, απ' όπου στον τελευταίο χρόνο των σπουδών του αποβάλεται για απειθαρχία. Αυτό το περιστατικό δεν εμποδίζει βέβαια την αποφοίτηση του τον ίδιο χρόνο (1839).

Tον επόμενο χρόνο (1842) τον στέλνουν να μπαρκάρει κοντά σε φίλο τους καπετάνιο για να κάνε το γύρο του κόσμου μήπως και "φρονιμέψει".

Μετά τα λιμάνια της Ινδίας και των νησιών του Αγίου Μαυρικίου και Βουρβώνης (1841), επιστρέφει στο Παρίσι (1842) όπου και συνδέεται λίγο αργότερα με τη Jeanne Duval.

Τα χρέη όμως που δημιούργησε στο Παρίσι, τον οδηγούν στη φυλακή - κάτι που δεν συγχώρησε στη μητέρα του, παρά μόνο αφ' ότου πέθανε ο στρατηγός. Επίσης, η απαγόρευση από τη Δικαιοσύνη έξι από τα ποιήματα της συλλογής "Τα άνθη του κακου", ήταν οι βασικές αιτίες που κλόνισαν την ήδη αδύναμη υγεία του.

O σύνδεσμος του με την Ιωάννα Ντυβάλ πάντως, ήταν απ' τους πλέον σημαντικούς σταθμούς στη ζωή του, καθώς και η φιλία του με τον Θεόφιλο Γκωτιέ (συγγραφέα της "Κυρίας με τις Καμέλιες").