Νικος Καββαδιας - Βαρδια 1954
O
Nίκος Καββαδίας γεννήθηκε στην επαρχία Harbin της Μαντζουρίας, στην μικρή πόλη Νικόλσκι Ουσουρίσκι το 1910 - ήταν γιος του μεγαλεμπόρου Χαρίλαου Καββαδία και της Δωροθέας το γένος Αγγελάτου που κατάγονταν από την Κεφαλονιά, αλλά μεγάλωσε στην Ελλάδα. Η οικογένεια εγκαταστάθηκε στον Πειραιά και ο Καββαδίας πήγε στη Γαλλική
σχολή και στο Γ΄ Γυμνάσιο Πειραιά όπου από πολύ νωρίς, άρχισε
να δείχνει το ενδιαφέρον του για τη Λογοτεχνία, δημοσιεύοντας
σε περιοδικά της εποχής με το ψευδώνυμο Πέτρος Βαλχαλάς —αρχικά στη στήλη αλληλογραφίσς με επισημάνσεις του (βλέπε
Μπουκέτο) και αργότερα με αποστολή προς δημοσίευση ποιημάτων
του
Σε όλη του τη ζωή υπήρξε ναυτικός— έχοντας για πρώτη φορά
μπαρκάρει -εγκαταλειποντας τις σπουδές του στην Ιατρική μετά
τον αιφνίδιο θάνατο του πατέρα του- στο φορτηγό πλοίο "Άγιος
Νικόλαος" το 1929.
Εργάστηκε έκτοτε στα πλοία αποκτώντας την ειδικότητα του ασυρματιστή.
Σαν μαρκόνης (ασυρματιστής) εργάστηκε στα πλοία του μεγάλου εφοπλιστή της εποχής, Καβουνίδη
για μεγάλο διάστημα. Απο το ποιημα Ομιχλη 1947 Ξυλογραφια Γιαννουκακη
Τοιουτοτρόπως η ποίηση του διαμορφώθηκε με βάση τη ναυτική
ζωή, τους ναυτικούς και τις σχέσεις τους με την πατρίδα, τη
θάλασσα —με τις περιπέτειες της, με τα μακρινά εξωτικά λιμάνια,
αλλά και τους καϋμούς της...
Η ποίηση του —καταδείχνοντας πως κατέχει άριστα την
τεχνική αλλά και το υπόβαθρο των σύγχρονων ρευμάτων της στο
σύνολο της, είναι εξομολογητική —σαν όλα όσα σκέπτετα
και βιώνει, να τα αποτυπώνει με ειλικρίνεια στο χαρτί, με
υπαρξιακό — συχνότατα σπαραχτικό υπόβαθρο. Καββαδίας Μια Κριτική - Επίσης, για τους ανεξοικείωτους αναγνώστες του έργου του υπάρχει το βιβλίο "Γλωσσάρι για την ποίηση
του Καββαδία" του Γ. Τράπαλη -εκδόσεις Άγρα. Το ναυτικό γλωσσικό ιδίωμα είναι ιδιαίτερα δύσκολο πρέπει εδώ να τονισθεί.
Λ. Σ.A
Το πλούσιο ναυτικό λεξιλόγιο, προσδίδει μια έντονη αργκό
στην ποίηση του.
Πολλές φορές ο τόνος είναι χιουμοριστικός καθώς σχολιάζει
τις γυναίκες στα διάφορα λιμάνια, άλλοτε τραγικός— έτσι όπως
περιγράφει τον αγώνα για ζωή και επιβίωση στη θάλασσα, αιχμαλωτίζοντας
την προσχοχή του αναγνώστη του με μια αποστασιοποιημένη ηθική
τοποθέτηση και παρατηρώντας τα δρώμενα σε καράβια και σε λιμάνια
με μια κριτική οξυδέρκεια του πνεύματος του— πολλές
φορές καυστικός —σχολιάζοντας επίμονα καταστάσεις κάνοντας
σε να είσαι με το μέρος του δρώντος προσώπου, "βιώνοντος" το ποίημα —ακόμα
κι αν αυτός ο ήρωας του ποήματος κάνει λάθος.. Σίγουρα, ο "εξιστορών"
ποιητής κατέχει την τέχνη να εμβαθύνει με λίγες λέξεις ακριβείας
στην βαθύτερη υπόσταση του "δρώντος" χαρακτήρος
του ποιήματος.
|