20 χρόνια μετά - Μια αποτίμηση και επαναπροσδιορισμός ολοκλήρου ενός έργου ζωής! Ένα πλήρες αδιέξοδο πάντα, ένα μεγάλο μηδέν! Τι είμαστε; Σκιές που πετούν προς τα άστρα! ✨
Χωρίς
περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ,
τείχη μεγάλα κι υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη.
Και κάθομαι κι απελπίζομαι τώρα εδώ.
Άλλο δεν σκέπτομαι, τον νούν μου τρώγει αυτή η τύχη >> συνέχεια
Ψηλά μ' έναν πυρσό από στάχυα η λεβεντιά
Προχωρεί μεσ' στα κύματα και τραγουδάει:
Ώ παιδιά που με νιώθετε - πατριωτάκια του ήλιου
Με βέργες και παράξενα πουλιά στα χέρια
Με χλοερές καρδιές και μάτια καθαρά
Που ακούτε από τις παραλίες της ανατολής να βουϊζει
Ζεσταίνοντας στην αγκαλιά σας ένα φως απέραντο
Από την άκρη τ' ουρανού ως το βάθος της καρδιάς
Με πείσμα πορφυρό - πατριωτάκια του ήλιου >> συνέχεια
Ξένη
Ξένη
Ηδονές και Μέρες - Από τα πρώτα έργα του Γάλλου συγγραφέα Μαρσέλ Προυστ ένα σύνολο από πέντε διηγήματα τελευταίο αυτών και "Το Τέλος της Ζήλειας", που συμπληρώνεται από το προηγούμενο βιβλίο του με διηγήματα πάλι - "Ο Αδιάφορος" και άλλες ιστορίες.