Τα νέα από το χώρο των ενδιαφερόντων μας

Μάρτιος 2021 - Αμπελώνες Λαζαρίδη

Αμπελώνες Λαζαρίδη: Ευτυχώς η Ελλάδα παράγει πολύ καλά κρασιά Ένας αμπελώνας στην Αδριανή νομού Δράμας επιβάλλεται με το άπλετο πράσινο των αμπελιών ανάμεσα στα βουνά. Πρόκειται για το Οινοποιίο Νίκου Λαζαρίδη που αποτελεί σημείο αναφοράς του νομού Δράμας 📃 Στο χώρο φιλοξενείται η πινακοθήκη "Μαγικό Βουνό" με ετικέτες κρασιών από καλλιτέχνες —περισσότερα εδώ. 🎨 Βλέπε επίσης σχετικό post.

 

Ευτυχώς η Ελλάδα έχει προχωρήσει από τον αρχικό μήνα (Μάρτιος 2020) της εμφάνισης της πανδημίας, με τα μικρότερα κρούσματα και αντιστοίχως το χαμηλότερο ποσοστό θανάτων (γύρω στους 90 έως τώρα) τη στιγμή που οι υπόλοιπες χώρες Ευρώπης και Αμερικής - ειδικά η Νέα Υόρκη, μαστίζονται από την επιδημία, με έναν ιλιγγιώδη αριθμό κρουσμάτων και θανάτων. Αυτό οφείλεται κατά κύριο λόγο στη λήψη εγκαίρως μέτρων απαγορευτικών στην κυκλοφορία. Διατάχθηκε στις 18 Μαρτίου αποκλειστική καραντίνα (lock down) με το κλείσιμο όλων των καταστημάτων και σε λίγες μέρες η απαγόρευση της κυκλοφορίας πανελλαδικά, με ειδική άδεια εξόδου για εργαζόμενους - και ιδιώτες μόνο κατόπιν άδειας, με αποστολή sms.

Στη σελίδα για τον Νάνο Βαλαωρίτη βρέθηκε ένα περίεργο link που δεν μπορούσα να εντοπίσω - ωστόσο αναφερόταν σε ένα πολύ συμπαθητικό κείμενο. Επρόκειτο για το βιβλίο της Βασιλικής Πήτα νοσηλεύτριας για πολλά χρόνια στον Ευαγγελισμό, "Η ζωή με τη Μαρίτσα", που ζει σήμερα στην Ήπειρο και έχει εκδόσει και κάποια άλλα βιβλία. Τώρα πως βρέθηκε να υπάρχει στη σελίδα για τον Νάνο Βαλαωρίτη δεν μπόρεσε να απαντηθεί αυτό το ερώτημα. Επίσης μέσα στη σελίδα -το που ακριβώς βρίσκεται- κι αυτό το ίδιο!

• Συμμόρφωση ως προς τις διαφημήσεις και τα συνοδευόμενα cookies σύμφωνα με τη νέα οδηγία —νομοθετημένη από την Ε.Ε τεθείσα σε υποχρεωτική ισχύ για τους κατόχους και διαχειριστές ιστοσελίδων, από 1ης Οκτωβρίου 2015. Κείμενο επεξηγηματικό για τη χρήση των cookies

• 
  Δημητρης Αναλις (1938 - 2012)
  Έτσι τελειώνει η στροφή από το ποίημα που έγραψε λίγο πριν φύγει από τη ζωή (2/12) και περιλαμβάνεται στην τελευταία του συλλογή:
  Κάνοντας μια επίσκεψη στον κόσμο / κοιτάξαμε τη ζωή / χωρίς να τη δούμε, μας τύφλωσαν / τα χρώματα. Και τώρα / το μέγα σκότος των βλεμμάτων που κοιτούν κατάματα».
  Στις 6 Δεκεμβρίου ο Αυστριακός συγγραφέας Πέτερ Χάντκε (Peter Hantke) κλείνει τα 70 χρόνια του και θα παραλάβει το Μέγα βραβείο Τέχνης στο Σάλτσμπουργκ της Αυστρίας. Στην ίδια πόλη παρευρέθηκε πριν λίγες μέρες σε εκδήλωση για τον Έλληνα ποιητή Δημήτρη Άναλι μαζί με τη σύζυγο του Γαλλίδα ηθοποιό Σοφί Σεμέν. Αμφότεροι διάβασαν ο καθένας στη γλώσσα του, στίχους του τιμώμενου ποιητή Άναλι του οποίου ο Peter Hantke έχει μεταφράσει στίχους στα Γερμανικά.
  Πριν από τη λησμονιά που θα κρατήσει πολύ / Μερικές αγαπημένες εικόνες, σώματα, λοξές προοπτικές / Πίνακες, γλυπτά, αποχαλινωμένες θάλασσες, ξερολιθιές / Κι όλα όσα καταφθάνουν μόνα τους, καλεσμένα / Από τις παράταιρες φωνές της μνήμης, / Αναμνήσεις, παρ’ όλα αυτά ξεκάθαρες / Παρούσες την κάθε στιγμή. Ανάμεσα στην τελεσίδικη ακινησία / Της τελευτής και την ανάρμοστη, / Υστερική τύρβη των ημερών μας / Απομένει ένα βλέμμα, απομένει ένα χέρι.
  Το ποίημα αυτό του Άναλι, το εισαγωγικό της συλλογής, είναι θαρρείς γραμμένο σε μια στιγμή μετάβασης από την ύπαρξη στην ανυπαρξία —όπως και όλη η συλλογή, είναι η αποκρυστάλλωση αυτής της ρευστής στιγμής ανάμεσα στο εδώ και την αντίπερα όχθη. Έτσι η εξόδια συλλογή του ποιητή Άναλι είναι ταυτόχρονα και τα εισόδια του ανθρώπου Άναλι στο άλλο βασίλειο.>> Αρχική Πηγή Άρθρου

• 
  AndrÉ Gide
  Η κατάσταση στη χώρα όλο και επιδεινώνεται. Από αυτόν τον κυκεώνα από οίκους αξιολογήσεως, επιτόκια, προϋπολογισμούς, συσκέψεις, μνημόνια —τώρα έχουμε το Γ΄μνημόνιο, (Ξεκινήσαμε από το Α ΄ το 2009) —Κάθε χρόνος και καινούργιο Μνημόνιο! είναι αμφίβολο αν θα υπάρξει διέξοδος.
  Πως θα ανακάμψει η Οικονομία όταν όλα τα λεφτά έχουν βγει έξω; Πως όταν η απόφαση για τη βιωσιμότητα του χρέους έχει μετατεθεί επ' αόριστον; Οι προσπάθειες πάντως στα πλαίσια αυτής της πολιτικής δηλ. της μη αμφισβήτησης του χρέους, είναι συνεχείς πλην όμως ατελέσφορες. Ένας μεγάλος συγγραφέας αναλογίζομαι πως θα περιέγραφε αυτή την κατάσταση; Πάντως οι "Επίγειες Τροφές" -Les Nourritures terrèstres- που έγραψε ο Αντρέ Ζιντ έχουν γίνει σήμερα πολύ πικρές τουλάχιστον για την πλειοψηφία των κατοίκων αυτής της χώρας και ο "Ανηθικολόγος" -L' Immoraliste- ιδιαίτερα επίκαιρος. Προς επίρρωσιν >> βλέπε άρθρο

• "Η Πόλη" Σπύρου Πλασκοβίτη - Στις εκδόσες Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία κυκλοφόρησε το βιβλίο η Πόλη Α' Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος 1980. Πρόκειται για ένα εξαιρετικό κείμενο ύφους γραφής ανάλογου των Κλασσικών (Θεοτόκη, Καρκαβίτσα) με θέμα την εξιστόρηση της ζωής στη Κέρκυρα κατά το Α΄ήμισυ του 20ου αιώνα με επίκεντρο τη μικρή Άντζολα και του οικογενειακού περιβάλλοντος της του παπά Καρμπόνη-Χαλικιά. περισσότερα για Πλασκοβίτη

• Γιάννης Βαρβέρης Γι’ αυτό να μην ανησυχείτε. το πιάνο μου κι εγώ είμαστ’ εδώ πολύ καλά εκπνέοντας ίσως πότε πότε νότες άσχετες αλλά μες στην ασφάλεια πλήρους ναυαγίου και ιδίως μακριά επιτέλους από κάθε προοπτική πνιγμού... (Ύστατο Αντίο) —Περισσότερα, Γ. Βαρβέρης

Δεκέμβριος 18, 2010

• Καλά Χριστούγεννα, πες το με ένα βιβλίο! Πρόταση: Ράϊνερ Μαρία Ρίλκε "Δύο Ιστορίες της Πράγας". Τέλη του 1900 στη Πράγα —στην πανέμορφη πόλη της Τσεχοσλαβακίας εντείνεται η διάσταση που οδηγεί στη διαμάχη μεταξύ Τσέχων και Γερμανών. Από τον επιφανή Τσέχο λυρικό, συμβολιστή ποιητή.
  Rilke ποιήματα - Το τραγούδι του Ζητιάνου ⚜ κ.ά.

Playlist Pop! 🎶

Κοινωνια διχως φορους

• "Τέλματα": Αντρέ Ζιντ Πρόλογος — Προτού εξηγήσω στους άλλους το βιβλίο μου, περιμένω από τους άλλους, να μου το εξηγήσουν. Θέλοντας να το εξηγήσεις εξαρχής περιορίζεις αμέσως το νόημα — επειδή μπορεί να ξέρουμε τι θέλαμε να πούμε, δεν ξέρουμε όμως, αν είπαμε μόνο αυτό. — Λέμε πάντα περισσότερα απ' ΑΥΤΟ. — Κι εκείνο που κυρίως μ' ενδιαφέρει στο βιβλίο είναι ό,τι έβαλα δίχως να το ξέρω, το μερτικό εκείνο του ασυνειδήτου, το οποίο θα ήθελα να το ονομάσω μερτικό του Θεού. — Ένα βιβλίο είναι πάντα μια συνεργασία και όσο μικρότερο είναι σ' αυτό το μερτικό του γραφέα, όσο μεγαλύτερη γίνεται η υποδοχή του Θεού, τόσο περισσότερο αξίζει το βιβλίο. — Ας περιμένουμε από παντού την αποκάλυψη των πραγμάτων, από το κοινό, την αποκάλυψη των έργων μας. — André Gide: Paludes, Le Promethée Mal Enchainé, Le Grincheux

Ο Προμηθέας Ελεύθερος Δεσμώτης

• "Η τελευταία Φράση" - Λάουρα Μανθανέρα - Το έθιμο της καταγραφής της τελευταίας φράσης έχει τις ρίζες του — που αλλού; στην Ελλάδα. Η τελευταία φράση ένα ακριβώς το

  τελευταίο μήνυμα σ' αυτούς που έμεναν πίσω

  ένα είδος υπογραφής, μια υπογράμμιση ενός ανθρώπινου βίου που μπορούσε να αποτελέσει παράδειγμα προς μίμησιν ή προς αποφυγήν.

  >> Ρίτα Χεϊγουωρθ (Μαργαρίτα Κανσίνο): Quote: Για τους συντρόφους τους χθες και την επανένωση του αύριο ⚜ Aμερικανίδα ηθοποιός Νέα Υόρκη, 1987, προσβλήθηκε από Αλτσάϊμερ σε ηλικία 40 ετών αλλά η νόσος της δε διαπιστώθηκε επίσημα παρά το 1980 - οι ρόλοι της ήταν όλο και μικρότεροι σε κάθε ταινία, και η κατάσταση της άρχισε να επιδεινώνεται τόσο σωματικά όσο και ψυχικά — δεν είναι παράλογο επομένως η τελευταία φράση της να αφορούσε και το παρελθόν αλλά και το μέλλον. — Εκδόσεις Ενάλιος

• Το βιβλίο της Πόπης Βερνάρδου πραγματεύεται την παρουσία στο χρόνο και το χώρο. Πολλές φορές λέμε: "Σα να το 'χω ξαναδεί αυτό..."Αλήθεια, τι σημαίνει αυτή η φράση; Το βιβλίο κινείται στα πλαίσια μιας αφήγησης σημερινής αλλά καταφέρνει να λύσει την απορία σχετικά με την αίσθηση του "Deja Vu" που πολλοί από 'μας έχουν νοιώσει...Deja Vu

• "Η Σούτρα της Χρυσής Αιωνιότητας" —^{The scripture of the golden eternity - 1956} Το βιβλίο με τις Υπαρξιακές Αναζητήσεις του Jack Kerouac: Έχοντας ασχοληθεί μεθοδικά με τον Βουδδισμό και τον Ινδουϊσμό από το 1953 και έχοντας ασπασθεί από το 1956 μάλλον τον πρώτο, ο επικεφαλής της λεγόμενης γενιάς beat Tζακ Κέρουακ αποφασίζει να ξεδιπλώσει στο χαρτί τις περιπλανήσεις του.
  Καταγράφει τις εμπειρίες της αναζήτησης του, μετά την προτροπή το 1956, του Γκάρυ Σνάϊντερ. (έτος α΄κυκλοφορίας ΗΠΑ, 1960 - εκδόσεις Corinth, City Lights). Εκδόσεις Αποπειρα 2009 Αθήνα.— Οδηγός ανάγνωσης δεν χρειάζεται. Το κείμενο διαβάζεται το ίδιο εύκολα σαν θρησκευτική διδαχή όσο και σαν πρωτότυπη λογοτεχνία.
  
  Είναι η νουθεσία ενός εκστατικού απάχη, ενός αγγέλου που τα φτερά του κόπηκαν με το ψαλίδι της Ιερής Απόγνωσης (Γιάννης Λειβαδάς Αθήνα ΄07)