Οαπολογισμός
των ημερών μου πενιχρός.
Καμιάς δόξας η μνήμη δεν με συντηρεί.
Δεν υπάρχουν για μένα ερείπια ή παροπλισμένα πλοία.
Τίποτα χαμένο. Τίποτα κερδισμένο.
Θυμάμαι μονάχα μιάν άνοιξη,
το ασύδοτο τρεχαλητό στη χλόη,
το ξύπνημα το πρωί.
Θυμάμαι πως είχα κάποτε δρόμο μπροστά μου
και τον χρόνο δικό μου.
Άλλο τίποτα δεν ξέρω παρά
πως υπήρχε αυτό το κάποτε για μένα
Και θυμάμαι πως θυμάμαι. |