Το Όνειρο

Άκου έν' όνειρο, ψυχή μου Και της ομορφιάς θεά Μου εφαινότουν οπώς ήμουν Μετ' εσένα μια νυχτιά. Σ' ένα ωραίο περιβολάκι περπατούσαμε μαζί όλα ελάμπανε τ' αστέρια και τα κοίταζες εσύ Εγώ έλεα πέστε αστέρια είν' κανένα από εσάς που να λάμπη από κει απάνου Σαν τα μάτια της κυράς; Πέστε αν είδατε ποτέ σας σ' άλλη τέτοια ωραία μαλλιά τέτοιο χέρι, τέτοιο πόδι τέτοια αγγελική θωριά; τέτοιo σώμα ωραίον όπ' όποιος το κυττάζει ευθύς ρωτά αν είν' άγγελος εκείνος πως δεν έχει τα φτερά; Κάθε φίλημα ψυχή μου οπού μώδινες γλυκά εξεφύτρονε άλλα ρόδο από την τριανταφυλλιά. Όλη νύχτα, εξεφυτρώσαν ως που έλαμψε η αυγή Που μας ηύρε και τους δυό μας Με την όψι μας χλωμή. "Γραφτηκε Mετα την επιστροφη απ' την Ιταλια - 1820 περιπου, σε ηλικια 22 ετων Τούτο είν' τ' όνειρο, ψυχή μου τώρα στέκεται εις εσέ. να το κάμης ν' αληθέψη και να θυμηθής για 'μέ.

Βιογραφικά Στοιχεία: Διονύσιος Σολωμός

Κυρίαρχη μορφή της λεγόμενης Επτανησιακής σχολής ο Διονύσιος Σολωμός γεννήθηκε στη Ζάκυνθο (υπό Αγγλικής Κατοχής) το 1798, γιος του κόντε Νικολάου Σολωμού και της υπηρέτριάς του Αγγελικής Νίκλη. Μετά το θάνατο της συζύγου του ο κόντε Νικόλαος αποκατέστησε με γάμο τη μητέρα του ποιητή, πέθανε όμως γρήγορα και εκείνη παντρεύτηκε το 1807 σε δεύτερο γάμο το Μανώλη Λεονταράκη, ενώ ο Διονύσιος τέθηκε υπό την εποπτεία επιτροπής. Το 1810 έφυγε για σπουδές στην Ιταλία με τη συνοδεία του ιταλού ιερωμένου και δασκάλου του Don Santo Rossi. Φοίτησε στο Λύκειο της Κρεμόνα και στο Πανεπιστήμιο της Πάβια, όπου πραγματοποίησε νομικές σπουδές κατά την περίοδο 1815-1817, χωρίς να πάρει πτυχίο. Στην Πάβια ήρθε σε επαφή με τους κύκλους των ρομαντικών και τον κλασικιστή ποιητή Βιτσέντζο Μόντι. Το 1818 γύρισε στη Ζάκυνθο, όπου συνέγραψε ποιήματα θρησκευτικής θεματολογίας στα ιταλικά και συνδέθηκε φιλικά με τον Γεώργιο Τερτσέτη και τον Αντώνιο Μάτεσι. Το 1822 τυπώθηκε στην Κέρκυρα η συλλογή σονέτων του Rime improvisate. Τότε έγραψε επίσης ποιήματα στα ελληνικά με επιρροές από τους Χριστόπουλο και Βηλαρά. Την περίοδο 1821-1822 συνυπέγραψε υπόμνημα διαμαρτυρίας για την πολιτική των Άγγλων στα Επτάνησα και το Σύνταγμα του 1817, προς τον Γεώργιο Δ΄ της Αγγλίας. Το Μάη του 1823 έγραψε τον Ύμνο εις την Ελευθερίαν και το 1824 την πρώτη εκδοχή του Λάμπρου και το πεζό κείμενο Διάλογος, όπου εκφράστηκε ενάντια στη γλωσσική θεωρία του Κοραή για τη μέση οδό. Το 1825 έγραψε την Καταστροφή των Ψαρών