Ηπορεία για τον πόλεμο ενάντια στο Ιράκ είχε τελειώσει, οι "γνωστοί άγνωστοι" είχαν και πάλι σπάσει, μουτζουρώσει, κακοποιήσει, η παρέα όμως -ήταν κανονισμένο- θα μας περίμενε σε εστιατόριο του Κολωνακίου. Το κρύο ήταν τσουχτερό πάλι ενώ το δελτίο είχε προαναγγείλει την εκ νέου πτώση της θερμοκρασίας απ' το πρωί της Δευτέρας.

Το εστιατόριο απ' τα πιο σωστά ως προς το φαγητό, τις τιμές, τον διάκοσμο. Οι κοπέλλες εξυπηρετικότατες... τα τασάκια άδειαζαν πάντα, τα φαγητά κατέφθαναν στην ώρα τους

—Όμως σήμερα, κάτι ασυνήθιστο... άδεια τραπέζια, μια μέρα που ήταν πάντα όλα πιασμένα, που ο κόσμος έμπαινε κι έφευγε μη βρίσκοντας θέση —λοιπόν δεν μπήκε κανένας άλλος μετά από μας: τα μαρμάρινα τραπέζια παρέμεναν άδεια...