O Aνδρέας Καρκαβίτσας γεννήθηκε το 1865 στα Λεχαινά της Ηλείας και απεβίωσε το 1922 στο Μαρούσι Αττικής. Σε ήλικία 14 χρόνων πηγαίνει στην Πάτρα και αρχίζει γυμνασιακές σπουδές. Το 1883 γράφεται στην Ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Γνωρίζεται με τον Ξενόπουλο, τον Παλαμά, τον Χατζόπουλο. Το 1888 παίρνει το πτυχίο του ενώ ήδη είναι σ' όλους γνωστός —από τα πρώτα διηγήματα του όπου περιέγραφε τη ζωή στην ιδιαίτερη πατρίδα του, ως "ηθικογράφος".

Ανδρέας Καρκαβίτσας 1865 - 1922

Σαν έφεδρος ανθυπίατρος φροντίζει να μετατεθεί στο Μεσολόγγι - πατρίδα άλλου διάσημου δημοσιογράφου - λογίου της εποχής-του Στάμου Μπρανιά - όπου του δίνεται η ευκαιρία να μελετήσει από κοντά τη ζωή της Ρούμελης. Το 1891 φεύγει για τη Λάρισα.

Θεσσαλικος Καμπος Ραψανη Αμπελωνες Τσάνταλη

Η απέραντη δυστυχία των τότε Θεσσαλών χωρικών του δίνει το έναυσμα για να γράψει αργότερα το αριστούργημά του "ο Ζητιάνος" που μαζί με τη "Φόνισσα" του Παπαδιαμάντη θεωρούνται τα σπουδαιότερα κοινωνικά μυθιστορήματα της Νεοελληνικής λογοτεχνίας.

Aνδρεας Καρκαβιτσας 1865, Λεχαινα - 1922, Μαρουσι

Την ίδια χρονιά - το 1891, προσλαμβάνεται σαν υγειονομικός γιατρός στο ατμόπλοιο "Αθήναι". Αυτό θα του δώσει την ευκαιρία να γνωρίσει τους θαλασσινούς και να γράψει το εξ ίσου γνωστό έργο του με συλλογή διηγημάτων "Λόγια της πλώρης". Το 1896 κατατάσσεται στον στρατό σαν μόνιμος ανθυπίατρος.

Το 1916 εξορίζεται στην ιδιαίτερη πατρίδα του τα Λεχαινά γιατί ζώντας όλες τις εξάρσεις και τις δυστυχίες του ελληνικού λαού σ' όλη αυτή την μακροχρόνια περίοδο δηλώνει πως "υπηρετεί την πατρίδα του και όχι κόμματα ή πρόσωπα". Με τη σύλληψη του χάνονται για πάντα τα χειρόγραφα του μυθιστορήματος του ο "ο Αμαρτωλός". Αρρωσταίνει από φυματίωση και μετά από έξι χρόνια πεθαίνει (57 ετών). Λίγο πρίν το τέλος του (δέκα μέρες), παντρεύεται τη Δέσποινα Σωτηρίου. Τα κόκκαλά του μεταφέρονται στα Λεχαινά

Οπλαρχηγος της Ελληνικης Επαναστασης