Ο Γεράσιμος Μαρκοράς, γιος του Kερκυραίου δικαστικού και λογίου Γεωργίου Μαρκορά και της Μαρίνας Βλασσοπούλου ήταν Κεφαλονίτης ποιητής σύγχρονος της γενιάς του Σολωμού και του Κάλβου —
του τελευταίου, υπήρξε και μαθητής στην Ιόνιο Ακαδημία της
Κέρκυρας, όπου και ολοκλήρωσε τις φιλολογικές του σπουδές παίρνοντας το διδακτορικό δίπλωμα του —έχοντας εγκαταλείψει τις πρότερες νομικές σπουδές του στην Ιταλία, όπου είχε πάει σε ηλικία 23 ετών τελειώνοντας τις γυμνασιακές του σπουδές στην Κέρκυρα.
Στην Κέρκυρα εισήχθη νωρίς, στον στενό κύκλο του Διονυσίου Σολομού - θητεύοντας κοντά του στην Κέρκυρα.
Επηρεασμένος από το διδάσκαλο του, στα ποιήματά του υπήρξε μελωδικός, αφηγηματικός και επιδέξιος χειριστής της δημοτικής. Ήταν φυσιολάτρης και πατριδολάτρης, κάτι που επηρέασε έντονα την ποίησή του. Μαζί με τους Ψυχάρη, Παλαμά, Καρκαβίτσα και Πολυλά, συνέβαλε στην επιβολή της δημοτικής και στην αναγέννηση των νεοελληνικών γραμμάτων.
Εξέδωσε δυο ποιητικές συλλογές: "Ποιητικά Έργα"
Α΄ έκδοση Εν Κερκύρα, τυπογρ. Ι. Ναχαμούλη, 1890 και "Μικρά
Ταξίδια", Αθήνα, τυπογρ. Εστίας 1898 (εξώφ. 1899).
Νεώτερη έκδοση: Άπαντα Αθήνα. Εκδ. Πηγής 1950, σταχυολόγηση
Γ. Βαλέτας.
Τα ποιήματα -"Τραγούδι της Αυγής" και "Χελιδόνια"- υπάγονται
σε μια σειρά μικρών ποιημάτων (από 4 συνήθως στροφές) με τον
γενικό τίτλο "Τα πρώτα λιανοτράγουδα".
(Ποιητικά έργα σ. 293-336)
Κατά Γ. Βαλέτα γράφτηκαν τη δεκαετία 1850.
Επιλογη Ποιηματων (περι το 1850 περιπου, κατα Βαλετα)
|