Κ. Καβάφης - Κεριά
Του μέλλοντος οι μέρες στέκοντ' εμπροστά μας
σα μια σειρά κεράκια αναμένα -
χρυσά, ζεστά, και ζωηρά κεράκια.

Οι περασμένες μέρες πίσω μένουν,
μια θλιβερή γραμμή κεριών σβυσμένων
τα πιο κοντά βγάζουν καπνόν ακόμη,
κρύα κεριά λυωμένα και κυρτά.

Δεν θέλω να τα βλέπω - με λυπεί η μορφή των,
και με λυπεί το πρώτο φως των να θυμούμαι.
Εμπρός κυττάζω τ' αναμένα μου κεριά.

Δεν θέλω να γυρίσω να μη διω και φρίξω
τι γρήγορα που η σκοτεινή γραμμή μακραίνει,
τι γρήγορα που τα σβυστά κεριά πληθαίνουν.

Καβάφης Κεριά (1899) (Διατηρήθηκε η ορθογραφία του πρωτοτύπου)

• Έργα - Επιλογή

⇔1890
1. Τείχη (1897) ♥
   Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ, τείχη μεγάλα κι υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη
2. Kεριά (1899) ↖
   Του μέλλοντος οι μέρες στέκοντ’ εμπροστά μας σα μια σειρά κεράκια αναμένα —χρυσά, ζεστά, και ζωηρά κεράκια
3. Η Πόλις (1894) Είπες Θα πάγω σ’ άλλη γη, θα πάγω σ’ άλλη θάλασσα. Μια πόλις άλλη θα βρεθεί καλλίτερη απ’ αυτή ↘ συνέχεια εδώ
⇔1900
4. Che Fece il Gran Rifiuto (1901)
   Σε μερικούς ανθρώπους έρχεται μια μέρα που πρέπει το μεγάλο Ναι ή το μεγάλο το Όχι να πούνε
5. Τα Παράθυρα (1903)
   Σ' αυτές τις σκοτεινές κάμαρες, που περνώ
   μέρες βαρειές, επάνω κάτω τριγυρνώ για νάβρω τα παράθυρα
6. Επιθυμίες (1904)
   Σαν σώματα ωραία νεκρών που δεν εγέρασαν και τα 'κλεισαν με δάκρυα σε μαυσωλείο λαμπρό με ρόδα στο κεφάλι και στα πόδια γιασεμιά, έτσι κι οι επιθυμίες μοιάζουν ↘ συνέχεια εδώ
7. Τρώες (1905) ♥
   Είν' οι προσπάθειές μας, των συφοριασμένων είν' οι προσπάθειές μας σαν των Τρώων. Κομμάτι κατορθώνουμε, κομμάτι παίρνουμε επάνω μας κι αρχίζουμε νάχουμε θάρρος και καλές Ελπίδες. ↘ συνέχεια εδώ
8. Μονοτονία(1908) ♥
   Την μιά μονότονην ημέραν άλλη μονότονη, απαράλλακτη ακολουθεί. Θα γίνουν τα ίδια πράγματα, θα ξαναγίνουν πάλι
   ⇔1910
9. Ιθάκη (1911)
   Σαν βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη να 'χεσαι να 'ναι μακρύς ο δρόμος, γεμάτος περιπέτειες γεμάτος γνώσεις
10. Απολείπειν ο θεός Αντώνιον (1911) ↖
    Σαν έξαφνα ώρα μεσάνυχτ’ ακουσθεί αόρατος θίασος να περνά με μουσικές εξαίσιες, με φωνές - την τύχη σου που ενδίδει πια, τα έργα σου που απέτυχαν, τα σχέδια της ζωής σου που βγήκαν όλα πλάνες
11. Αλεξανδρινοί Βασιλείς (1912) ↖
    Μαζεύθηκαν οι Αλεξανδρινοί να δουν της Κλεοπάτρας τα παιδιά, τον Καισαρίωνα, και τα μικρά του αδέρφια, Αλέξανδρο και Πτολεμαίο, που πρώτη φορά τα βγάζαν έξω στο Γυμνάσιο
12. Μέρες του 1903 (1917) ↖
    Δεν τα ηύρα πια ξανά αυτά τα τόσο γρήγορα χαμένα τα ποιητικά τα μάτια, το χλωμό το πρόσωπο, το πρόσωπο στο νύχτωμα του δρόμου
13. Γκρίζα (1917) ↖
14. Έτσι πολύ ατένισα (1917) ↖
15. Ο ήλιος του απογεύματος (1919) ↖
    Την κάμαρην αυτή, πόσο καλά την ξέρω. Τώρα νοικιάζονται κι αυτή κι η πλαγινή για εμπορικά γραφεία. Όλο το σπίτι έγινε γραφεία μεσιτών κ' εμπόρων, κ' Εταιρείες
16. Του πλοίου (1919) ♥
    Του μοιάζει βέβαια η μικρή αυτή, με το μολύβι απεικόνισίς του. Γρήγορα καμωμένη, στο κατάστρωμα του πλοίου
17. Απ' το Συρτάρι (1923) ♥ Νέο!↖
    Εσκόπευα στης κάμαρας μου έναν τοίχο να την θέσω
    Αλλά την έβλαψεν η υγρασία του συρταριού
    Σε κάδρο δεν θα βάλω τη φωτογραφία αυτή ↘ περισσότερα εδώ
18. 🧾 Επιθυμίες Σαν σώματα ωραία νεκρών που δεν εγέρασαν ποτέ...

Κ. Καβάφης - Απολείπειν ο Θεός Αντώνιον
Σαν έξαφνα ώρα μεσάνυχτ' ακουσθεί
αόρατος θίασος να περνά με μουσικές εξαίσιες, με φωνές
την τύχη σου που ενδίδει πια,
τα έργα σου που απέτυχαν,
τα σχέδια της ζωής σου που βγήκαν όλα πλάνες,
μη ανοφέλετα θρηνήσεις.
Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαραλλέος,
αποχαιρέτα την την Αλεξάνδρεια που φεύγει.

Προ πάντων να μη γελασθείς, μην πεις πως ήταν ένα όνειρο,
πως απατήθηκεν η ακοή σου
μάταιες ελπίδες τέτοιες μην καταδεχθείς.

Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαραλλέος,
σαν που ταιριάζει σε που αξιώθηκες μια τέτοια πόλι,
πλησίασε σταθερά προς το παράθυρο,
κι άκουσε με συγκίνησιν, αλλ' όχι
με των δειλών τα παρακάλια και παράπονα,

ως τελευταία απόλαυση τους ήχους,
τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου,
κι αποχαιρέτα την την Αλεξάνδρεια που χάνεις.
Κ. Π. Καβάφης "Απολείπειν ο θεός Αντώνιον" (1911)

Περιγραφές: Γρηγόριος Ξενόπουλος: Ένας Ποιητής
Αθήνα, κατά τα έτη 1901, 1926

—Έχουμε αρκετές περιγραφές του Καβάφη - της μορφής και των τρόπων του. Οι περιγραφές είναι οι ζωγραφιές της λογοτεχνίας. Οι πιο διάσημες και πιο πρώϊμες είναι αυτές του Γρηγορίου Ξενόπουλου. Ο Καβάφης γνωρίστηκε με τον Ξενόπουλο στην Αθήνα τον Ιούλιο του 1901. Αρκετά αργότερα δημοσιεύτηκε στα "Παναθήναια" ένα περίφημο άρθρο του Ξενόπουλου με τίτλο "Ένας ποιητής" όπου ανάμεσα στ' άλλα περιλαμβάνεται και η ακόλουθη περιγραφή του σαραντάρη πια Καβάφη:

"Είναι νέος, αλλ' όχι εις την πρώτην νεότητα. Βαθειά μελαχροινός ως γηγενής της Αιγύπτου, με μαύρο μουστάκι, με γυαλιά μύωπος, με περιβολήν αλεξανδρινού κομψευόμενου, αγγλίζουσαν ελαφρότητα και με φυσιογνωμία συμπαθή η οποία όμως εκ πρώτης όψεως δεν λέει πολλά πράγματα. Υπό το εξωτερικόν εμπόρου, γλωσσομαθούς κι ευγενέστατου και κοσμικού, κρύπτεται επιμελώς ο φιλόσοφος κι ο ποιητής".

Πολύ αργότερα, το 1926, ο Ξενόπουλος αποδίδοντας για μια ακόμη φορά το παλιό αυτό πορτρέτο του Καβάφη, γράφει στον Τίμο Μαλάνο:

"Πολύ νέος δεν ήταν μα στιλπνός. Μ' αυτή τη στίλβη τον φέρνω πάντα στη θύμησή μου. Έστιλβαν τα κατάμαυρα μαλλιά του, η κάτασπρη χωρίστρα του, τα μάτια του πίσω απ' τα ματογυάλια, το μελαχροινό πετσί του, τα στολίδια του, τα ρούχα του όλα. Η ομιλία του πολύ αλλιώτικη απ' τη δική μας εδώ, μου φάνηκε λιγάκι επιτηδευμένη. Δεν μιλούσε ελεύθερα. Στεκόταν θα ΄λεγες, να βρίσκει ή να διαλέγει τις λέξεις. Σύνολο ωστόσο πολύ ιδιόρρυθμο, πολύ συμπαθητικό και πολύ επιβλητκό. Τέτοιος ήταν εκείνο τον καιρό ο Καβάφης"

Εκδήλωσεις 4/12/'09 - Αίγυπτος: Κάϊρο, Αλεξάνδρεια - Διεθνές συμπόσιο για τον Κων/νο Π. Καβάφη

4/04/'09 - Μέγαρο Μουσικής Αθηνών - Αίθουσα Μητρόπουλου - Κ. Π. Καβάφης "Απ' έξω και τραγουδιστά" Διοργάνωση: Εταιρεία Κοινωνικής Υποστήριξης Ανηλίκων & Εφήβων «ΣΤΕΓΗ» Σύρου Προλογίζει ο δημοσιογράφος Γιώργος Σαββίδης Απαγγελία: Μπάμπης Κουλούρας Αφηγήτρια: Νικολέττα Ρούσσου Τραγούδι: Χρυσούλα Κεχαγιόγλου Συμμετέχει η Παιδική Χορωδία Δ. Τυπάλδου Συμμετέχουν οι μουσικοί: Φώτης Τσαντήλας τρομπέτα Κατερίνα Βαρδούση βιολί- τούμπα Δημήτρης Οικονομάκης κοντραμπάσο Αντώνης Κονσολάκης μαντολίνο Νίκος Ρούσσος πιάνο Ζαννής Μαραγκός κιθάρα- τραγούδι Νίκος Απέργης ακορντεόν- φυσαρμόνικα- σαντούρι Αποστόλης Μάρης κανονάκι- μπεντίρ Καλλιτεχνική επιμέλεια- σκηνοθεσία: Μπάμπης Κουλούρας

Η Αθηνα γεμιζει με στιχους Καβαφη

Ο Κ. Π. Καβάφης κυκλοφορεί με λεωφορεία, τραίνα, τραμ και μετρό, σε μια συνομιλία με τους Αθηναίους του σήμερα. Οι στίχοι του μεγάλου Αλεξανδρινού ποιητή κυκλοφορούν στους δρόμους της Αθήνας, εκεί που βρίσκονται οι άνθρωποι για τους οποίους γράφτηκαν. Το κάλεσμα του Αρχείου Καβάφη του Ιδρύματος Ωνάση είναι σαφές περισσότερα

"Ιθακη" - Κων/νος Π. Καβαφης - Αλεξανδρεια Αιγυπτος 1935

Ιθάκη - Του 1911 - (Άπαντα σ. 206) Ίκαρος 1963

Καβάφης: Ο ποιητής των ποιητών - πολιτισμός - Το Βήμα Online: http://t.co/95LT1cOybG

— Αντώνης Καρακούσης (@akarakousis) October 23, 2013