Μαγικό Κουτί :..Γιώργος Σεφέρης - Μέρες του '45-'51 - Ημερολόγιο



Ενημερωσεις σελιδας Οταν μια φραση ανυψωνεται στο επιπεδο του θεωρηματος το ασημαντο γινεται σημαντικο και το μικρο μεγαλο —Jacques Drillon, Le Nouvel Observateur 30/08/2000 Απο κριτικη για τον Marcel Proust Βιβλιο: Αναζητηση του χαμενου χρονου —Το αυτο ισχυει και για το Νομπελιστα ελληνα ποιητη & πεζογραφο Γιωργο (Σεφεριαδη) Σεφερη

Γ. Σεφέρης Ημερολόγιο Ε΄ ^{Μέρες του 1945 - 1951}

Πρωτοχρονιά 1945 - Πλάκα
Κυδαθηναίων 9 —Νομίζω, κανένας χρόνος σαν αυτόν που πέρασε: Tίποτε πιο φριχτό από τους δύο τελευταίους μήνες.

Παρασκευή, 12 Γενάρη Όταν δεν μπορείς να γράψεις ολόκληρο το αίσθημα σου, όλα τούτα γίνονται γρήγορα βαρετά. Τι ολόκληρο μας έχει μείνει; Όλες αυτές τις μέρες, η ελεεινή μονοτονία της ωμότητας, του σαδιστικού πείσματος της καταστροφής.

Χτές, έκανα ένα γύρο στη λαβωμένη πολιτεία: Αθηνάς, Πειραιώς, Γ΄ Σεπτεμβρίου, Αγίου Κωνσταντίνου, Πλατεία Κάνιγγος.
Χαλάσματα, χαλάσματα. Σπίτια τιναγμένα, σμπαραλιασμένα, μ' όλο αυτό το αλλόκοτο και φοβερό χιούμορ που παίρνουν τα έργα των ανθρώπων όταν ξεχαρβαλωθούν και αχρηστευθούν.

"Lt General Scobie in Athens WWII IWM TR 2724" από τον War Office official photographer: Tanner (Capt) - This is photograph TR 2724 from the collections of the Imperial War Museums. . Υπό την άδεια Κοινό Κτήμα μέσω Wikimedia Commons.

Κατοικίες ανοιγμένες σαν τα σπασμένα κεφάλια, αφήνοντας να φαίνονται από μέσα τα ίχνη της ζωής που γύρεψε να προστατευτεί, να φτιάξει μιαν ιδιαίτερη ατμόσφαιρα. Στην προθήκη του Προμπονά (οδός Πειραιώς, το κατάστημα των κηλεπιδέσμων), μια κούκλα φυσικό μέγεθος πίσω από τα σπασμένα τζάμια.

(...) Μου διηγούνται: Ο Σικελιανός: "Κι εγώ που νόμιζα πως οι Έλληνες είναι ώριμος λαός". Καζαντζάκης: "Μήπως είναι υπερώριμος;" Αισθάνομαι κάποιο κενό καθώς ακούω τέτοιες κουβέντες.
Οι εφημερίδες δημοσιεύουν σήμερα τη χτεσινή ανακωχή Scobie - Ελάς.

Πέμπτη, 19 Απρίλη 1951 (...) To τρένο διασχίζει για κάμποση ώρα το Παρίσι - λεπρά σπίτια, σιδηροδρομικά τοπία, θλιβερά ρούχα που στεγνώνουν στα παράθυρα μέσα από ένα ατέλειωτο ψιχάλισμα: "Grâce de la douleur..." Πόσες φορές, Θεέ μου δώσε μου να γεράσω και να πεθάνω στον τόπο μου. Βγήκαμε απ' το Παρίσι. Ο καιρός πάντα συννεφιασμένος· πάχνες γύρω στα δέντρα, μελοί ◑﹏◐

Οι συνταξιδιώτες σκοτώνουν τον καιρό τους με εικονογραφημένα· κανένας δεν σηκώνει κεφάλι.

Παραξενεύομαι· ξεχνούσα πως μπήκαμε στις χώρες όπου δεν κοιτάζουν τον εξωτερικό κόσμο.

◑﹏◐ Μελοί = στο χρώμα του μελιού (εξ αιτίας του φαιοκίτρινου φυλλώματος των δένδρων το χειμώνα).

"Το γεγονος που μ' επηρεασε περισσοτερο απ' ολα τ' αλλα ειναι η Μικρασιατικη Καταστροφη" Σημειωσεις, Δοκιμες Β΄ σ. 355 - Γ. Σεφερης